FOI – Osteopatia i Integracja Funkcjonalna (niem. Funktonelle Osteopathie und Integration)

Główne założenia FOI

• Ciało ludzkie na problem powstały w narządach ruchu zawsze reaguje jako całość
• Zmiany strukturalne oraz pojawiające się zaburzenia funkcjonalne kompensowane są w różnych miejscach narządu ruchu
• Mechanizmy kompensacyjne rozproszone są po całym ciele według ustalonego wzorca (np. napięcia- mięśniowe, łącznotkankowe, przemieszczenia kręgów, inne)
• Centralną osią oraz miejscem połączeń jest kręgosłup

Cel terapii – przywrócenie optymalnego stanu funkcjonalnego pacjenta

Optymalna funkcja – normalna ruchomość wykonywana zgodnie z przebiegiem fizjologicznym przy minimalnym nakładzie energii.

W założeniach koncepcji FOI przyczyną blokad oraz zaburzeń funkcjonalnych w narządzie ruchu, jak również zespołów bólowych układu mięśniowo – szkieletowego są zaburzenia ustawienia przestrzennego (statyki) poszczególnych kręgów. Problemy występujące w kręgosłupie wpływają na stawy obwodowe i zwrotnie – zmiany fizjologii ruchu stawów obwodowych mogą stanowić przyczynę problemów w kręgosłupie. Dlatego niezbędne jest równoczesne prowadzenie terapii w obrębie stawów obwodowych. Koncepcja FOI zakłada występowanie blokad oraz systemów kompensacyjnych. Im bardziej złożony i długotrwały jest problem zaburzeń narządu, tym bardziej rozległy jest łańcuch zmian. Badane u pacjenta i poddawane terapii jest zawsze cale ciało. Wyniki badań wykazują powiązania międzyproblemowe w ciele – łańcuchy blokad, systemy kompensacyjne. Sposób przeprowadzenia zabiegów jest delikatny i bezpieczny, dzięki czemu jest brak przeciwwskazań do stosowania tego typu terapii.
Rezultaty terapii i skuteczność są szybko widoczne. Istotny i niezbędny jest trening nowo pozyskanej ruchomości, aby pacjent nie powrócił do poprzedniego schematu zachowań.