Metoda dr. Marnitz’a

Metoda zapoczątkowana przez niemieckiego specjalistę, ortopedę, dr. Harry’ego Marnitza (1894-1984), który analizując własną gruntowną wiedzę z zakresu masażu leczniczego stwierdził, że techniki te wywierają wpływ na tkankę skórną oraz mięśniową, natomiast w niewielkim stopniu regulują funkcję tkanki łącznej, której zasadniczym działaniem jest odżywienie wielu struktur organizmu. Zaburzenia tkanki łącznej są przyczyną większości dysfunkcji narządu ruchu, dlatego też terapia ta ma szerokie spektrum działania.

Podstawą leczenia jest postawienie właściwej diagnozy:

• Badanie podmiotowe pacjenta
• Odnalezienie rejonów przeciążenia tkanki łącznej
• Obserwacja tkanek powierzchownych
• Ocena dotykowa tkanek

Charakterystyka metody

Jest to metoda kombinowana, na którą składają się precyzyjne techniki masażu oraz inne miękkie techniki manualne wykonywane zarówno w miejscach występujących zaburzeń czynnościowych jak również w obrębie bardziej odległych okolic ciała w których zaistniały zmiany odruchowe. Terapia ta pozwala na zmniejszenie lub zlikwidowanie objawów bólowych, regenerację tkanek, poprawę funkcjonowania organizmu.